Wprowadzenie | Witamina B17 | Wywiad | Kontakt
 
 
 

Podstawy

Substancja ta w szczególny sposób chroni nas przed chorobami.
Jest zbudowana z trzech składników.
Po pierwsze z cyjanku (cyjanowodór), po drugie z aldehydu benzoesowego (substancja przeciwbólowa). A wszystko wiążą i neutralizują cząsteczki cukru.

Grafika obrazująca skład molekuły witaminy B17 (Zyanid- cyjanek; Benzaldehyd- aldehyd benzoesowy; Zucker- cukier)
Witaminę tą można znaleźć w nasionach owoców pestkowych (pestki jabłka oraz moreli), ale również w niektórych rodzajach zboża.
Dla zdrowego organizmu jest ona nieszkodliwa.
Jej trujące elementy składowe są mocno związane z cząsteczką cukru.
Molekuła B17 rozpada się na części pierwsze tylko i wyłącznie w wyniku działania enzymu zwanym alfa-glukozydazą.
Wtedy ta nieszkodliwa molekuła cukru staje się dla komórek trucizną.
Istotą tego procesu jest fakt, że enzym zwany alfa-glukozydazą nie występuje w zdrowych komórkach, można go zaobserwować tylko w tkance złośliwej, czyli komórkach rakowych.
Właśnie dlatego w zdrowej tkance trucizna nie uwalnia się. Służy ona bowiem organizmowi do rozpoznawania oraz eliminowania szkodliwych komórek.
Krótko na temat toksyczności molekuły witaminy B17: nieustannie ostrzega się przed jej zażywaniem.
Podczas stosowania terapii witaminą B17 nie doszło nigdy do komplikacji, które wskazywałyby na szkodliwe działanie kwasu cyjanowodorowego, a co więcej, substancja ta okazuje się bardzo skutecznym środkiem przeciwnowotworowym w walce z tą budzącą grozę chorobą.
Bez miejscowego działania toksycznego na komórki rakowe nie mielibyśmy tak silnego efektu. Lek przeciwnowotworowy nigdy nie jest zbyt „toksyczny” względem komórek raka.
Ważne jedynie, aby nie uszkodzić zdrowych komórek w organizmie, a taką ochronę zapewnia specjalny enzym.
Rodanaza, spotykana tylko w zdrowych komórkach organizmu, to enzym wystarczająco skuteczny, aby zapobiec skutkom ubocznym czy ewentualnym zatruciom.